Πετρακάκος, Δημήτριος

(1877 – 1946). Δικηγόρος και πολιτευτής. Γεννήθηκε στην Καλαμάτα και μετά το τέλος των σπουδών του στο πανεπιστήμιο της Αθήνας (1901), φοίτησε στα πανεπιστήμια της Λειψίας, Βερολίνου και Χαϊδελβέργης, όπου ειδικεύτηκε στο εκκλησιαστικό δίκαιο και τις πολιτικές επιστήμες. Όταν γύρισε στην Ελλάδα, ο Π. διορίστηκε γενικός γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης (1909-1912) επί υπουργίας Ν. Δημητρακόπουλου, στο κόμμα του οποίου ανήκε. Τα έτη 1919, 1920 και 1926 εξελέγη βουλευτής Λακωνίας. Ο Π. έγραψε πολλά έργα της ειδικότητας του, από τα οποία τα κυριότερα είναι: Οι μοναχικοί θεσμοί της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας (1907),Το μοναχικό πολίτευμα του Αγίου Όρους (1925), Δημοσιογράφοι και δημοσιογραφία (1921), Κοινοβουλευτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος (1925).